笨小笨(Live At )歌词由Phumin演唱，出自专辑《(Live At )》，下面是《(Live At )》完整版歌词！
(Live At )歌词完整版
สุดทาง (Live At ริมโขง) - Phumin
Lyrics by：Phumin Buengcharee
Composed by：Phumin Buengcharee
Arranged by：Phumin Buengcharee
Produced by：Phumin Buengcharee
เราทั้งหลายเราต่างเกิดมา
เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของของโลก
ที่สดใสสวยงามและบางทีราวว่าขื่นขม
ไร้ซึ่งเพียง สิ่งใด
ที่ติดตัวมาดั่งคนทุกคน
มีเพียงถนนที่ถูกเตรียมไว้
เพื่อให้เราพบกับสิ่งนานา
เราต่างเกิดมาเพื่อมีเวลาที่ไม่สมดุล
บางคนเกิดมาก็มีต้นทุน
ที่วางอยู่รายล้อม
บางคนเกิดมาบนความไม่พร้อม
แต่เราทั้งหลายต่างก็ต้องยอม
ต้องยอมรับว่าที่เรามี
ไม่ได้ต่างอะไรกับใครสักคน
คือจิตใจของเรา
ที่ใช้เก็บเกี่ยวความสำคัญ
เก็บบันทึกความงดงาม
ในช่วงที่อยู่บนเส้นทาง
รักษามัน ให้ดี
อย่าเก็บมาคิดจนใจบอบช้ำ
ปรารถนา
ถึงการที่เราเกิดมาอย่างพึงพอใจ
มีแค่ไหน ไปแค่นั้น
อย่างคอยระวัง
อย่าพาตัวเองไปรับฟัง
อะไรก็ตามที่บั่นทอน
ใช้ดวงใจ คัดกรอง
ว่าอะไรดีไม่ดีก็พอ
เพียงเท่านี้เราจะสุขใจ
ถ้าเราปล่อยวางบางอย่างให้เป็น
โดยอย่าไปคิดอย่าไปสน
ข้างทางถนนที่มันแสนไกล
ย่อมมีดอกไม้สีสันมากมาย
ทั้งสวยและเหี่ยวเฉา
โลกใบนี้ที่มันกว้าวไกล
ทุกอย่างผ่านมาเพื่อเป็นเรื่องราว
บางคนผ่านมาเพื่อเคียงข้างเรา
แต่บางคนเข้ามาเพื่อให้เรียนรู้
แต่สุดท้ายทุกคน
จากเราแสนไกล
เหลือไว้แค่ความหลัง
ความสุขล้น นับพัน
ก็กลายเป็นส่วนหนึ่ง
ที่ได้เคย เกิดมี
ที่ได้เคยทำให้นึกถึง
ที่ได้เคย คำนึง
พวกเราควรจึงเก็บไว้ในใจ
ต่อให้คนมากมาย
บัญญัติเอาไว้ว่าทำอย่างนี้
หรืออาจจะเป็นสถานที่นี้
จะทำให้เรามีความสุขล้น
ถ้าเรามา แต่ตัว
เราควรจะเดินให้สุดถนน
ไม่มีใครสักคน
ที่จะพบเจอแต่สิ่งสวยงาม
แต่หากถนนเส้นใด
ที่เราเดินไปแล้วใจมันเจ็บช้ำ
ก็ควรเปลี่ยนเส้นทาง
ในตอนที่เรายังพอมีแรง
อย่าผูกมัดตัวเองไว้
กับอะไรที่มันทิ่มแทง
เพราะเมื่อที่เราสิ้นแรง
เราจะเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้
ต่อให้ใคร เกิดมาบนสิ่งใดกัน
แต่เมื่อพอถึงวัน
ทุกคนล้วนแล้วแต่ส่งคืน
มันไม่มีใครเอาไปติดตัว
คนทั้งหลายต่างก็ต้องลืม
แม้แต่ความฝันที่มีมากมาย
ก็จะถูกกลืนกลับคืนสู่ดิน
จงมีชีวิตในวันต่อวัน อย่างธรรมดา
เก็บเกี่ยวไขว่คว้าแค่เพียงที่ไหว
แล้วใจไม่เจ็บช้ำ
และภูมิใจกับสิ่งที่ทำ
รวมทั้งจดจำแค่สิ่งที่ดี
ไม่มีใครรู้ว่าวันพรุ่งนี้
เราอาจจะมีโอกาสอีกไหม
ขอให้เราจงเป็นหนึ่งคน
ยามเมื่อแก่ชรา
ที่มองขอบฟ้า
เมื่อสุริยากำลังจะตกพื้น
แล้วไม่มี สิ่งใด
ติดอยู่ในใจที่เคยหลงลืม
ทำได้เพียงแค่ยืนโบกมือ
ให้แก่ความหลังที่มันงดงาม
อยู่อย่างนั้น
